Wednesday, December 31, 2014

PENUTUP TAHUN 2014

Seminggu aku balik kampung nak jemput Abang Long yang dah selamat bersunat ngan Abang Danny yang setia menemani abangnya, walaupun mak aku cakap gemor menangis memanjang.  Memang le Abang Danny tu kememe, manja, tak bole lasak-lasak, merengek jer kerojenya.  Aku balik Sabtu 20 Disember.  Masa tu pun dengarnya dah ada kawasan-kawasan yang aku lalui tu dah mula naik air.  Tapi Alhamdulillah aku selamat sampai ke kampung dengan selamat.  Balik kampung sambil-sambil nak beli barang-barang nak bawak gi 'posting' sekali.  Hari Ahad dok umah lepak-lepak sambil rehatkan badan dulu sebab seharian dok dalam kete hari sabtu tu.

Hari Isnin, aku ajak kakak aku gi beli barang kat KB.  Hujan kat KB renyai-renyai dan kadangkala lebat sepanjang aku ke KB hari tu.  Amboi cam tukang lapor kaji cuaca plak.  So aku beli ler sumer barang-barang yang nak bawak.  Sambil tu beli barang nak wat kenduri hari Khamis, sebab mak aku ingat nak makan kambing.  Dari pagi sampai petang aku kat KB hari tu, kiranya setlekan terus barang yang nak beli, malas nak ulang alik lagi.

Esoknya Selasa, aku sambung beli barang kat Jelawat plak, sebab ada jgak barang kat KB murah ada jgak barang kat Jelawat yang murah, so aku beli plak kat Jelawat, siap jumpa bekas Pengerusi Proton lagi, beli barang kat pasor Jelawat, rileks jer, bawak barang penuh tangan cam orang biasa, dan aku pasti orang kampung tak kenal pun dia, sebab aku cakap kat kakak aku, tu, Tengku Mahaleel, kak aku cam tecengang sapa pulak katanya, sah la tak kenalkan, rileks jer bawak kete GTR masuk paso, aku jer la yang kagum sebab dia sempoi giler, orang lain mana nak kenal pun sapa dia, silap aku tak gi selpie ngan dia. Dah habis beli kat Jelawat aku balik rumah, lepak-lepak, gelak-gelak sambil cerita-cerita ngan mak ayah aku.

Hari Rabu, dah mula keluar berita Kuala Krai, Gua Musang dah mula dinaiki air, masa tu hujan masih lagi renyai-renyai.  Dalam satu hari, hari Rabu tu, sekejap jer dengar cerita air dah makin melimpah. Dok borak-borak ngan family aku, mungkin air dari hulu tu, air lalu, sekejap jer kot.  So kitaorang pun dengar berita jer dari semasa ke semasa yang paras air makin meningkat dan ramai yang dah dipindahkan.  Sampai la ke saat aku menulis ni masih ramai lagi yang dipindahkan, sampaikan malam Sabtu yang aku nak balik KL, semua stesen minyak dah kehabisan minyak, bepusing aku cari pam minyak yang ada kat sekitar Bachok nak isi minyak untuk balik esoknya.  Ruang udara rumah aku kat kampung memang macam tengah perang sebab dengar helikopter sepanjang masa.  Sedih tengok kawasan yang terlibat.  Ayah mertua aku kat Seremban pun tanya khabar, Alhamdulillah kampung aku selamat dari banjir, tapi bekalan minyak, kedai, pasar dah mula kekurangan bekalan sebab terputus hubungan untuk suply barang-barang.  Nasib baik aku cepat beli barang-barang hari tu, kalau tak memang tak boleh nak beli, sebab KB pun air naik.

Hari Khamis mak aku wat kenduri, saudara aku dari Tanah Merah datang bagitau yang kawasan dia pun dah terjejas teruk, letrik dah terputus, line telefon dah tak der, tapi, ye la orang kampung situ masih tau mana jalan yang boleh keluar.  Saudara aku kat Pengkalan Chepa call, dia langsung tak boleh keluar sebab air depan rumah dia dah paras lutut. Padahal rumah dia tinggi.  Memang luar biasa banjir tahun ni, sebab jalan penghubung dari rumah aku ke Airport pun air naik dengan laju.

Hari Sabtu, aku nekad nak balik KL, walaupun aku tau mak aku risau sebab dalam keadaan cuaca tak menentu ni, tapi aku kene balik sebab Isnin dah mula kerja.  Satu-satunya jalan yang boleh keluar dari Kelantan masa tu, melalui, susur jalan pantai ikut Terengganu.  Alhamdulillah, sepanjang jalan tak der plak kene banjir, sampai la kawan aku wat sap kat grup DSK, jalan exit ke Temerloh dah tutup sebab banjir.  Tapi masa tu jalan lama ke KL yang melalui Maran kuar tol Lanchang bukak lagi. Pecut la En. AKAR nak suh cepat sampai sebab takut jalan situ pun tutup.  Masa tu kitorang tak terfikir langsung jalan ke Kuantan ikut Muadzam Shah masuk felda tu sumer, padahal jalan tu kitorang penah lalu.  Masing-masing cam bengap kejap.  Dalam pukul 4, sampai tol maran dengan redah jam bagai, gigih nak sampai jugak ke Jalan Kampung Sawah.  Apa, tekaan kitorang betul, sampai jer kat Kg. Awah polis dah suh patah balik, air melimpah dengan lajunya.  Bengap tak aku laki bini di situ, padahal kalau aku tak lalu LPT terus masuk Kuantan, dah lepas ke KL, sebab masa aku sampai kat Exit ke Temerloh tu baru pukul 4 petang.  Tapi dua-dua bongok redah jugak, kitorang rugi masa 3 jam redah jamed.  Tak per la redho, ada hikmah di atas semua yang berlaku.

So, aku patah balik ke Kuantan, korang bayangkan patah balik ke Kuantan dalam 84KM dari Maran. Sampai Kuantan dah pukul 10.00 malam, bepusing pulak cari hotel. Last-last dapat Duta Sands kat Jalan Beserah.  tido la semalam kat Kuantan.  Esok tu nekad lalu Muadzam Shah.  Pagi-pagi dah kuar hotel, breakfast pun dalam kete jer, sebab tak nak buang masa.  Berhenti pun time isi minyak jer. Lalu la jalan Muadzam Shah, masuk Serting, Felda Palong, Bahau, Batu Kikir, Kuala Pilah dan terus ke Seremban.  Sampai Seremban pukul 1 tengah hari.  Kitorang singgah umah Pak Mertua aku.  Badan dah tak larat.  Masing-masing tebungkang tido sampai kul 6.00 petang.  Lepas tu baru aku balik Sepang.  Abang Long ngan Danny aku tinggal kat Seremban.  Diorang pun dah cemuih naik kete, so diorang tak kisah pun aku tinggal umah atuk kat Seremban.  Lepas tu baru aku call mak aku kat kampung bagitau dah selamat sampai KL.  Perjalanan aku 2 hari yang amat memenatkan.  5 negeri aku lalu nak sampai umah aku.  kelantan, Teganu, Pahang, Negeri Sembilan baru la Selangor.  Jalan-jalan, pusing-pusing Pantai timur betul aku.  Lalu 5 negeri habis minyak begelen-gelen.  Tak per la penutup tahun 2014 aku di Mesia katenye.  Yang penting aku and family selamat.

Thursday, December 18, 2014

Dugaan Untuk Aku..Alhamdulillah

     Dalam fikiran aku sekarang ni terlalu banyak yang tengah berselirat, aku tak tahu nak mulakan dari mana.  Sama ada ini dinamakan masalah atau aku sekarang tengah diuji olehNya.  Datangnya masalah itu adalah sebahagian daripada ujian dan dugaan dari Allah untuk aku, yaaa...mungkin.  Alhamdulillah aku sebenarnya telah dapat apa yang aku inginkan, tetapi perjalanan itu tidak lancar dan tidak mudah, ada saja halangan dalam aku melalui untuk mencapai ke arah yang aku inginkan itu.  Dengan itu aku terima ketentuan itu sebagai takdir qada' dan qadar Allah, yang mungkin itu adalah masih lagi bukan rezeki aku, yang penting aku bekerja dengan ikhlas, untuk mencari rezeki yang halal demi membesarkan amanah yang Allah berikan untuk aku, iaitu anak-anak.

     Alhamdulillah, sepanjang aku bekerja dari tahun 2002 aku selalu dapat kepercayaan dari boss, dari Kastam membawak ke KPM lagi hingga lah aku bertukar Bahagian dalam KPM dan sekarang aku di KLN, aku masih dapat memberikan komitmen yang baik sebagai seorang setiausaha dan masih mendapat kepercayaan dari boss dalam melaksanakan tugas-tugas.  Tapi mungkin kepercayaan yang boss berikan selalu disalah ertikan seperti aku gunakan boss untuk kepentingan peribadi atau kaki ampu, kaki kipas, kaki bodek dan segala kaki lagi.  Itu dah lumrah kehidupan, so biarkan lah dan aku tak pernah kisah dengan apa yang orang-orang kata dan anggap terhadap aku, asalkan anggapan Allah terhadap aku adalah untuk bekerja dengan seikhlas hati, kerana itu adalah sebahagian daripada ibadah.  Aku bukan kata aku ni baik, tapi untuk meraih kepercayaan boss bukan situasi yang senang.  Aku pernah dapat boss yang garang giler, pernah campak fail atas meja, baling surat, lunch hour aku tak der sebab kene serve boss makan, kene jadi driver boss antar dia nak gi shopping, kene jadi nurse bila darah tinggi dia naik, and end up kitorang jadi kawan sampai sekarang even dia dah pencen.

aku jenis tak pandai pun nak ambik hati boss, sebab kadang-kadang aku tengok orang-orang lama, kadang-kadang boleh bergurau dengan boss, may be diorang dah kenal boss-boss tu dari zaman diorang gred bawah lagi, tapi aku memang tak pandai, apa yang boss suruh aku buat, nak bergurau gelak ketawa aku tak reti.  Ok stop pasal tu.

Apa aku nak cerita skang Alhamdulillah, apa yang aku impikan sudah hampir tiba, iaitu bertugas di luar negara.  Tidak pernah terduga sepanjang hidup aku akan diberi peluang untuk mencari pengalaman di negara orang.  Negara mana akan aku bagitau nanti bila dah sampai sana, tak feel la bg tau skang hehehe... aku akan berhijrah bulan Januari 2015.  Skang tengah bz prepare apa-apa yang patut.  Apa yang aku terfikir skang adalah setiap kejadian yang berlaku itu ada hikmah-Nya.  Sepatutnya aku kene pergi bulan Jun hari tu, tapi disebabkan banyak komitmen dengan tugas di opis so aku kene postpone dan akhirnya impian itu semakin hampir.

Nak kata seronok tak juga, macam-macam aku fikir skang ni, pasal En. AKAR yang tepaksa berkorban cuti tanpa gaji, sekaligus hilang servis kekananan.  Fikir Abang Long ngan Danny, nak kene belajar cara hidup negara orang. Sekolah di negara orang.  Dan yang paling aku terasa sekarang terpaksa meninggalkan mak dan ayah aku.  Ayah aku selalu cakap yang dia dah makin tua, tapi anak bongsu kesayangan dia ni makin nak gi jauh.  Tapi aku selalu cakap kat ayah dan mak aku, supaya redha kerana ini untuk mencari rezeki demi membesarkan anak-anak sebagaimana mak dan ayah membesarkan anak-anak mak dulu.  Alhamdulillah diorang faham dan apa yang aku dapat ni adalah berkat doa yang tak penah putus dari mak dan ayah aku untuk tengok aku hidup senang.

Aku bersyukur kepada Allah yang memberikan rezeki yang tidak terhitung nilainya ini.  Berkatilah kehidupan aku dan keluargaku walau di mana kami berada dan kuatkanlah iman kami untuk terus menuju ke jalan-Mu Ya Allah.  Beri la aku kekuatan untuk aku membesarkan anak-anakku menjadi insan yang soleh di dunia dan akhirat. Aminnn....

Tuesday, December 16, 2014

Abang Danny dan giginyer..

Ramai kot dah tau yang aku akan bertugas di luar negara, tapi ramai yang tak tau ke mana kan..kan? Gedik sangat nak rahsia-rahsia gitu, cam nyampah pun ada.  Aku banyak letak picture kat IG dengan caption barang-barang yang nak bawak ke ombesea, tapi bila orang tanya nak berhijrah ke mana, terus aku tak jawab.  Bukan aku tak nak jawab, tapi kalau jawab kat comment tu, cam public sangat, nanti orang viral kan acaner..wahhh sampai gitu ko.  Ye la tak boleh la kecoh-kecoh kat seluruh alam aku akan ke mana.  Tapi aku akan jawab bila ada rakan-rakan yang terus PM aku personaly, kalau tanya kat ruang comment tu jawabnya memang tak la aku nak jawab.

Skang tengah prepare barang-barang yang nak bawak ke sana nanti. Al maklum la pegi negara orang, tempat yang tak penah aku jejak kaki pun.  Ye la aku mana ada gi melancong ke luar negara pun, kalau ada pun se je la, ke Krabi.  Teringin jugak nak pegi macam kawan-kawan lain, tapi bila anak sekolah ni, banyak komitmen lain.  Tak pe la, aku dulu pun kalau cuti sekolah mana ada ke mana, cuti sekolah je tolong mak aku tanam tembakau, anak petani, memang cenggini.  Udohhh..jangan nak sendu-sendu segala.

Awal Bulan 12 hari tu, dah hantar Abang Long balik sunat kat kampung.  Dah setle satu bab, pasal sekolah Abang Long pun dah settle, lepas tu hal gigi Danny plak.  Ok aku nak cerita perihal gigi Ahmad Alim Danie ni.  Dia ni dari kecil lagi memang pelik-pelik, kene operate la, ni hal gigi pulak.  Gigi dia yang depan tu pernah tercabut sebelum ni, so aku expect tu gigi kekal la, tapi bila tumbuh gigi kat depan tu bukan gigi kapak, tapi gigi tajam macam gigi taring.  Aku pelik la, apsal tumbuh gigi taring kat tpt gigi kapak.  Aku bab gigi ni memang pantang, sebab bagi aku gigi itu penyeri..wahh ayat..cam hakk tuihhh jer. Tapi laki tak pulak ko pilih yang gigi lawo..jangan sekali-sekali keluor kenyataan gitu, itu ada lah jodoh, orang kata yang kita tak nak tu la kita akan dapt keh..keh..keh..ni kalau En. Akar baca ni, mau sentap. Ahhh..dia bukan tau sangat blog-blog sendu aku ni, kelammm..

Bebalik pasal Abang Danny, lepas gigi dia tu tumbuh yang taring kat sepatutnya gigi kapak tu, makanya aku pun bawak le ke klinik gigi, off course la jumpa doktor gigi yang aku memang selesa ngan dia. Sape lagi kalau bukan Dr. Norshah kat Bangi tu. Doktor tengok je gigi Danny, dia kata slalunya ni gigi extra.  Eh..gigi pun ada extra ke? aku memang tak pecaya siap cakap, ye ke doktor, tapi gigi susu dia dah tecabut, yang naik ni mesti la gigi kekal kan.  Ishhh..maknya ni, meh kita x-ray.  maka x-ray la gigi Abang Danny. Doktor siap tunjuk lagi gigi yang di x-ray tu, rupanya ada la gigi kapak nya kat atas tu, tapi jauh lagi, sebab masa aku bawak Danny tu, umur dia baru nak masuk 6 tahun. So doktor kata gigi extra ni tak bole cabut lagi, kene tunggu sampai umur dia nak masuk 7 tahun sebab peringkat umur dia ni, gigi kekal belum lagi nak tumbuh kalau tak silap aku la, cenggitu la doktor cakap tak ingat dah, 2 tahun yang lalu kot.  Makanya kene la bior je gigi Abang Danny cenggitu dulu.  Doktor cakap kalau tak buang gigi extra tu, gigi tu akan dok je kat situ, dan gigi kapak yang kekal akan mencelah nak keluar ataupun tak kan keluar langsung, tak comey la jadi nya.  Jaga gigi anak comey-comey pun payah jugak bila dah elok sangat nak tercabut pun susah.
 Jadi, sebelum balik kampung ari tu, aku pun hantor ler balik Abang Danny kat doktor, nak cabut giginya.  Doktor tengok x-ray balik, gigi kapak yang sebelah pun dah panjang, lepaih tu cabut ler taring kat depan tu.  Aku ni jenis yang cepat risau.  Aku tanya doktor balik, betul ke akan naik ni doktor.  In Shaa Allah, bendanya ada, sama ada turun tak turun gigi tu, bukan kita punya kuasa Allah yang punya kuasa, tapi giginya ada. Alamak insap aku.  Betul jugak cakap doktor tu, maknanya aku la yang patutnya berdoa semoga anak aku ni sempurna hendaknya.  Aminnn...
Seriau, aku tengok doktor cabut gigi, ilek jer doktor cabut, kejap jer..tengok-tengok cabut dah.


Monday, December 8, 2014

Abang Long dah Besar

Anak lelaki aku dah jadi anak teruna dah.  Minggu lepaih balik kampung, hantar Abang Long sunat.  Ingat nak sunat tahun depan, tapi dah kene ke ombesea, kene la aku sunat siap-siap. Lagi pun Abang Long dah 10 tahun, dah boleh sunat.  Aku tepek gambo Abang Long sunat kat IG diorang tanya aik..baru sunat?? eh salah ke baru sunat, dah 10 tahun macam besar sangat ke baru nak sunat, kalau ikut hati aku darjah 6 baru aku nak suh sunat.  Bagi aku tak pelik pun, orang dulu-dulu pun sunat umur 12 tahun.  Kenapa skang pelik pulak kalau sunat umur 11 or 12 tahun.  Bila aku cakap, tu la sunat anak awal-awal lepaih tu cepat beso cepat gatainya.  Amboi kasar jawapan aku kan? siap cakap lagi tak semestinya gitu, kata deme.  Tapi bagi aku memang gitu, sebab apa aku kata gitu, sebab budak lelaki lambat matang, bila dah sunat awai, dia pikir macam dah beso, umur baru 12 tahun tapi fikiran macam umur 10 tahun, kalau tak, tak kan ada pepatah untuk orang laki, life begin 40.  Kemain lagi deme, umur 40 baru nak galak, tak hingat ke kubur dah mangil-mangil nu..hamboi emosi plak aku.

En. AKAR kata masa sunat tu, tak diam mulutnya, tanya dah sudah ke belum, agaknya nak cover takut dia bercakap tak hingat, yang sebelah dia tu anak buah aku, sepupu Abang Long, yang tu pulak pesen diam, tak becakap sepatah pun, diam 2 hari 2 malam.  Malam petama besunat, tak tidur En. AKAR, kejap-kejap kejut papa, suh tengok, sebab dia kata darah.  Kul 4 pagi aku bangun, tapi dia tak nak aku tengok, dia kata pompuan mana boleh tengok.  So, lepaih tu dengan snang hati la aku tido kroih-kroih, En. AKAR je la yang bangun, Abang Long nak kencing la, suh lapik kaki ngan bantal la, kain tesingkap la, kalah aku beranak hahaha..

Abang Danny, tengok Abang besunat, balik rumah terus cakap, mummy Abang Danny tak nak sunat hahaha..pengalaman anak nak membesar.  Sib baik sunat kat kampung, ramai dayang-dayang dan inang-inang tolong jaga. hantar air, bagi makan nasik, siap hantar kat tempat tidur ko, mummy beranak dulu pun kene makan kat meja kat dapur nu. Ikan pun Abang Ngah anak buah aku yang tolong bakar untuk adik-adik yang bersunat ni.  Papa dia tolong bawak gi bilik ayor jer, dengan lap badan sebab tak boleh mandi lagi.  Bab makan semua anak-anak kakak aku yang pompuan tu tolong buatkan.  Amboi senang banyak mummy ni.  Abang Long besunat cara dulu-dulu jer, kata En. AKAR, sebab En. AKAR pun tak nak, yang pesen-pesen skang, cam lazer la, smart claim la, ramai komplen lambat baik katanya.  Aku memang idok tau la, ngikut jer la apa kata papanya.  Hari ketiga sunat aku dah balik KL. Hari kelima aku call tanya, dah pakai seluor, bior benor Abang Long ni.  Dia kata tak sakit dah.  Aku tanya kakak aku dia kata ok.  Apa-apa la, asalkan dah elok.  Tak sabar mummy nak balik kampung 2 minggu lagi ni.  Balik amik Abang Long ngan Danny, beli barang peh tu antor Abang Long kat Seremban pulak.  Bagi ler bior adil, separuh Kelantan, separuh Negeri Sembilan, sebab lepaih tu lama pulak dah tak jumpa.

Mummy jugak la yang kesunyian kat rumah.  Mummy tengok papa, papa tengok mummy, ada yang kecik tu pun main sorang-sorang boring, last-last merengek konon-konon cam baby.  Haih macam-macam.  Sementara nak besar macam tu ler, kerenah anak-anak ni.

Sunday, December 7, 2014

FAREWELL

 Dah masuk Disember, maknanya dah hujung tahun.  Siyes memang cepat masa berlalu, maknanya dah hampir 12 bulan untuk tahun 2014.  Tahun depan aku akan berhijrah untuk mencari pengalaman baru dan berdepan dengan cara hidup dan budaya baru.  Doakan kami sekeluarga sentiasa dilindungi dan diberkati ya.  Oleh kerana aku akan ditukarkan jauh nun di seberang laut, minggu lepas opis aku wat ler makan-makan untuk aku ngan 2 orang lagi staff yang akan bertukar ke seberang jgak.  Maknanya 3 orang sekali gus yang akan keluar Bahagian.

Aku gi lambat lagi, ikut perancangan In Shaa Allah, 23 Januari 2015, tapi sebab yang sorang lagi tu akan pegi 30 November,so, buat sekali gus terus la, senang tak yah la banyak-banyak kali kan. Sebenarnya acara ni, dah macam acara tradisi Bahagian aku, setiap kali ada yang keluar mesti buat makan-makan.  Of coz la kalu dok kat wisma ni, keluar masuk Bahagian tu perkara biasa, tahun ni sajer aku rasa dah  4 kali buat farewell kot.  Tapi farewell sebelum-sebelum ni, aku yang urus, tapi kali ni dah ada orang lain yang uruskan.  Wahhhh..rasa dihargai gitu kikiki..

3 tahun aku dok Bahagian terasa baru semalam melangkah kaki ke Wisma Putra, wahhh ayat tak hengat.  Tapi aku happy dok kat Bahagian ni, banyak pengalaman yang cukup beharga yang dah aku pelajari.  Tambahan pulak, Bahagian aku ni la yang menguruskan semua hal ehwal pegawai yang berada di luar negara, cam hal persekolahan, perubatan, tambang.  Kiranya sedikit sebanyak dah ada pengetahuan apa yang berlaku di luar sinun. Alhamdulillah kerana aku di beri peluang sebegini.  Sama ada best ke tak aku tetap akan lalui dan anggap itu semua adalah pengalaman untuk aku.
Ni la ahli keluarga di opis aku.  Suka duka bersama tidak akan aku lupakan.
Terima kasih semua

Dan part paling best bila dapat hadiah ler kikiki. Tak sangka aku dapat hadiah yang memang dah lama aku nak cuba.  Selalu cakap ngan diorang nak try pakai shawl, tapi nanti muka bulat.  Diorang cakap cuba la dulu, nanti kat sana sejuk, tak sesuai pakai baju tebai ngan tudung kak pidah, kalau time tak sejuk, pakai la kak pidah.  Sekali betul-betul diorang bagi aku shawl.  Mula-mula bukak tu, cam nak tak nak jer pakai, jadi ke tak ni.  Sekali En. AKAR cakap, cer try nak tengok.  Aku cakap alaaa..nanti nak belit-belit lagi.
Sekali aku try, eh jadi...jeng..jeng...jeng...terus tepek gambo kat IG.  Semua puji cam nampak muda gitu, habis sebelum ni aku nampak cam mak cik-mak cik la, cheh.., apa lagi, aku dah start menggila kat shawl la pulek..yang bestnya shawl ni tak yah nak lilit-lilit bagai pun, pin jer kat dagu tu, pusing jer pastu pin lagi sekali, taraaaa..terus terletak..aku pelik pulak, naper muka aku tak nampak bulat.  Selalunya pakai gini nampak bulat yang amat, ishhh..musykil ni, adakah muka aku dah kurus..hehehe..apa lagi, balik kampung, aku rembat 2, 3 lai shawl, tak der la mahai pun, selai 15 hinggit jer kikiki...
See...see...nampak muda kan..kan..kan..buwekkkk sila muntah ijo..aku dah start suka bershawl dah skang.  So kalau ada sapa-sapa nak bagi hadiah lagi, sila la bagi shawl, sebab aku dah start kumpul shawl. En. AKAR suh aku let go jer kak pidah aku tu sumer, tapi tudung Kak Pidah aku dah old fesen, sapa nak beli, ada tu pun kesan pin banyok bebenor, sah la kalau juai, jasa dapat maki jer nanti, baik tak payah, baik aku simpan bikin pusaka saja,  nanti dah boring shawl aku pakai ler balik Kak Pidah tu, ye dak..lagi pun aku pikir, nak fly nanti senang lipat kecik-kecik masuk beg, Kak Pidah kita hantar masuk kontena, naik kapai, jalan ikut laut, shawl yang murah ni jugak la dapat naik katebang. OK la aku nak gi meround sekejap, cari barang nak bawak sana, tepek gambo aku borong kicap kat IG sumer tekejut, cam nak meniago kedai runcit, tapi nak buek cam no, dah laki ngan anak-anak hantu kicap, cam citer hantu botol kicap.  Aku tak kisah sangat benda lain tak der, jangan kicap tak der, mau tak makan nasik anak-anak aku tu. OK la babai..zaijian..


Tuesday, November 11, 2014

Apa???? aku gemok

Ok whatever, gemuk ke kembang ker, hakikatnya KG aku dah naik skang ni.  Gile lama aku tak bersenam, keje aku makan, makan dan makan.  Lepas bos tak der ni, lagi banyak aku makan. pagi sampai jer opis makan, tgh hari kul 12.30pm aku dah kepoh lapor, ajak En. AKAR kuar makan, petang, sampai jer rumah cam orang kebulur cari makan, biskut ke roti ke sumer aku balun. Bersenam, memang tak la.  Cam mana tak GEMOK. Adoi, perut pun dah makin buncit.  Member ajak main netball, gatai tak nak sebab takut itam nak berhijrah nanti boss rejek, boleh gitu.  Aku belajar dari kesilapan dulu hehehehe. Dulu masa aku tukar KPM, aku dapat Bahagian Vokasional sebelum aku di LPM. Masa aku report duty tu, aku baru lepas berjemur main netball.  Muka tak yah cakap la, dengan hitam legam, sun burn, mengelupas, sampai EO yang aku nak report duty tu tanya pakai produk apa, muka mengelupas, waaa sentap mak tau, tanya produk plak, ingat aku salah pakai produk agaknya.  Aku cakap la baru lepas main netball tu yang hangus rentung ni. Lepas tu dia bawak aku jumpa Pengarah masa tu, sekali pengarah bagitau nak PA lama dia plak, hantar aku balik PSM suh aku ke LPM. masa tu kecik ati jugak la, tapi hikmah aku kat LPM amat besar.  Tak menyesal la lepas tu.  So sanggup aku tak main netball takut muka itam melengit.  Tanggung la badan mengembang tanpa senaman ni. huhuhuhu..
Aku letak gambo ni kat FB, sumer komen aku kembang semangkuk la, bulat la. OK whatever, aku salahkan baju tu beso, sebab selalunya aku pakai baju fit.  So kenyataannya baju beso la kan.  Lantok la komen diorang aku bolat ni.
Esoknya aku letak gambar ni, konon nak cover semalam sebab baju yang menampakkan aku ni bolat. Elehhh..sama jugak, baju fit pun kalau dah memang berisi, nampak jugak kebolatan aku tu. Nampak dagu aku berlapis tu.  Tak yah la nak nafikan lagi, senang citer gi Alamanda masuk 20 sen tengok jarum, OMG jeng..jeng..jeng..aku naik 2 KG ok..diulangi 2KG.  Berjalan sambil tengok lantai, ok aku gemuk. Pasrah dan redho, patut la naik tangga rumah pun rasa cam berlari 100 meter, mengah oiiiii..so apa boleh buat, lepas ni aku on diet la huhuhu..

Monday, November 10, 2014

Graduasi Taska Ayish Kibung

Sabtu hari tu ada Majlis graduasi untuk taska Ayish Kibung. Buat kat Auditorium Parcel E. Sebenarnya dia baru 3 tahun belum lagi layak terima sijil pun, tapi memeriahkan majlis. Kebetulan pulak pada tarikh yang sama ada temasya sukan sekolah Abang Long, terpaksa la mummy ngan papa bahagi, sorang gi kat Abang Long sorang gi kat papa.  Yang menjadi masalahnya berebut nak tengok Ayish, sebab dia kene menari ngan masuk pertandingan pakaian beragam.  Harus lah dua-dua nak tengok keletah budak umur 3 tahun tu. Nak tak nak tepaksa la papa beralah gi tengok sukan Abang Long.  So aku ngan Danny tengok Ayish.  Sib baik part Ayish tu lambat lagi, sempat aku call En. AKAR suh datang ke Audi balik kalu nak tengok Ayish.  Sekelip mata la En. AKAR datang nak tengok dak kecik tu.  Temasya sukan Abang Long start awal, dia terlibat ngan marching band sekolah, so sempat papa rakam and terus pecut ke Parcel E.

Biasalah dah nama pun budak, pulak tu baru umur 3 ngan 4 tahun, macam-macam ragam.  Tapi aku puji cikgu-cikgu taska ni, diorang pandai handle budak-budak.  Ajar menari, menyanyi, doa.  Bukan senang nak bentuk budak-budak yang becakap pun pelat lagi ni.  Tapi diorang boleh didik dan asuh dengan baik sampai boleh menari, menyanyi. Teruja aku.  Nak-nak bila tengok anak sendiri menari. Tu la kadang-kadang bila tengok video dera la pukul la kat taska, ada jugak perasan takut, tapi kene fikir positif la, kita bekerja kena ikhlas kerana Allah, dan mohon dipelihara dari segala malapetaka dan 3 orang anak aku semua membesar di taska, Alhamdulillah, semua cikgu-cikgu kat taska ok and jaga diorang dengan baik.  Start dari Abang Long dulu, aku letak di taska Kementerian Kewangan, ye la masa tu aku kat Kastam, dekat nak tengok, lepas tu aku pindah ke Kementerian Pelajaran kat Parcel E, aku letak Danny kat Taska KETTHA kat Parcel E tu, lepas tu pindah lagi ke Wisma Putra, aku letak Ayis kat Wisma.  Aku memang suka pindah randah, sampai jer tiga tahun panas bontot kat tempat yang sama, kat KPM lama skit 6 tahun tapi bertukar 3 Bahagian dalam tempoh 6 tahun tu kikiki..bukan sebab aku bermasalah, masa kat KPM sampai bos ajak ikut masa dia naik pangkat, tapi aku ni jenis tak boleh dok satu tempat dalam tempoh yang lama, aku bosan.  Skang ni pun dah mula bosan, sib baik la bulan Januari ni dah boleh pindah, pindah jauhhhh ke seberang laut.  Haihhhh..melalut pulak dahhh..

Tak habis lagi cerita Ayish tadi ni, aku bagi gambo jer la, tak reti dah nak nulis nya, kalu aku nulis, banyok benar melalut dari cerita asal.
Ayish menari lagu Macarena, tekekek-kekek aku ngan En. AKAR gelak, punya la sporting dia menari. Tak sangka dia ok pulak masa naik pentas, kalau tak kene ngan mood kuat meragam. Ni elok je, nampak cerdik jer, menari ikut step cikgu ajar.
Amboiii..kemain lagi ko dik pegang tangan anak orang tu, pertandingan pakaian beragam, macam tau-tau jer cikgu ni yer, mana kita akan gi nanti, Ayish kene pakai baju tradisi kaum cina, jenuh la aku nak cari baju ni, maklum la bukan time nak raya cina, susah la nak cari, sib baik ada orang suggest gi kat Kenanga nu, punya la jauh nak cari, dapat one set ngan topi sekali.
Haa ni model-model untuk taska Wisma Putra, comey sangat. Lupa nak bagitau Majlis graduasi ni gabung, ngan taska KPM dan KKM.  Aku tak amik plak gambo model-model cilik dari KPM ngan KKM. Diorang pun comey-comey sangat, pakai baju india, retro 60-an, baju askar, adoiiii kiut miut.
Jeng..jeng..tak sangka plak boleh menang, budak Ayish kibung ngan couple dia ni, aku tanya sapa nama kawan Ayish tu, dia cakap adik, rupanya budak ni kembar, yang pasangan pakai baju melayu tu kakak, kat taska diorang panggil adik ngan kakak, so dia pun panggil adik ngan kakak, nama apa pun tak tau, hahaha..Ayish, dapat nombor 2, ok la tu, berbaloi dengan gi jauh sampai ke Kenanga nu nak cari baju.

Dia dapat dua hadiah pada hari tu, satu lagi pelajar cemerlang dapat no 3 untuk umur 3 tahun. Tengok kertas soalan dia masa wat balik rumah, cam tak sangka dalam telompat-lompat kat rumah, rupanya dia mendengar arahan cikgu dengan baik. Itu ulasan yang cikgu tulis kat rekod perkembangan murid. Tapi kalau kat rumah, dia lah hero, sampai TV pun dia panjat. Ayish..Ayish..2 bulan je lagi, lepas ni Ayish pun dah sama jadi apek..jaga depan ada longkang..mana? aiyaa..lompat apek lompat aiya...

Wo shuo wan le, zaijian

Thursday, October 23, 2014

Save Journey

Hujung-hujung tahun ni asik ulang alik KLIA jer la, ngantor orang-orang posting ke ombesea.  Nak tunggu turn sendiri lambat lagi, tak per la amik mood dulu hehehe...

Bulan ni saje 2 orang dari Bahagian aku posting ke luar negara.  Bos aku ngan sorang EO kat opis aku. 8 haribulan hari tu ngantor bos aku, dia ke Tashkent, Uzbekistan.  Sedih jugak la, sebab sepanjang aku kat Wisma Putra ni, aku banyak belajar dari dia.  tak pernah kedekut ilmu, tak simpan-simpan dalam hati, dia terus cakap jer.  Bos yang tegas tapi fleksibel.  Mula-mula aku report duty kat sini, dia terus ajar aku pasal Kedutaan Besar Malaysia ngan Suruhanjaya Tinggi Malaysia di luar negara.  Dari dia la aku dapat tau beza Embassy ngan High Commission.  Rupanya tiap kali gi kusus kat Wisma Putra ni, mesti tanya apa beza Embassy ngan High Commission.  Bukan takat tu ajer Konsulat pun dia bagitau apa ke bendanya. Aku bersyukur sangat dapat Bahagian ni.  Walaupun pada mulanya aku rasa stress, ye lah sebab baru kan, banyak benda kene belajar.  Tapi lama kelamaan aku seronok dan sayang dengan Bahagian aku sekarang, dari boss sampai ke staff semua sporting.  Team yang  sangat best.

Tak sangka plak ramai jugak yang datang antor boss aku malam tu.  Boleh dikatakan semua dari Bahagian aku datang antor Dato'.  Rasa sedih jugak, sebab dah 3 tahun lebih aku bekerja dengan dia. Dah serasi bersama gitu.  Lepas hantar Dato' minggu depannya pulak tu ngantor EO aku pulak, dia posting ke The Hague, Netherland, patutnya dia gi bulan Julai kalau tak silap, tapi sebab rezeki dia tahun ni, dapat menunaikan haji, so lepas haji dia terus bertolak ke The Hague.  Masa aku hantar dia tu, baru 2 hari balik dari mengerjakan haji.  Rezeki dia kan. Insyaa Allah, rezeki aku next pulak, hehehe..
 Ni la boss aku, baju yang aku pakai tu boss aku bagi, special aku pakai nak antor dia, kemain lagi kan.  
 
 Ni la sebahagian staff kat Bahagian aku.  Penuh KLIA dengan kitorang 
Yang kepala botak yang kat tengah-tengah tu EO aku, dah jadi Tn. Haji. Seronok bole gi ramai-ramai ngantor ke KLIA gini. Agaknya kalau aku, dah mencurah-curah air mata ni.  Aku yang hantar diorang pun aku pulak yang sedih. Over betul. Bulan November ngan Disember ni pun ada lagi staff kat opis aku gi ombesea. Rombongan cik kiah lagi la kita ke epot.  Aku??? tungguuuuu...Insyaa Allah...soon..

Monday, October 20, 2014

Dobi Self Service

Laaa...dah minggu ketiga Oktober dah, rasa baru jer masuk bulan 10, tiap kali nak hapdate blog, cenggitu la, dari sehari ke sehari lepas tu tengok-tengok dah nak habis sebulan.  Bulan ni besday En. AKAR, tapi tak sambut pun, siap kene perli lagi ada, bini pandai buat kek, tapi haremm sebiji kek pun tak nampak.  Nak buat kek kene amik mood abang sayang oiiii, jadi..tak kira la besday anak ke, besday apak ke, kalau malas nak buat memang idak la buat. Minggu depan besday Abang Long, so aku kene amik mood buat kek untuk anak teruna aku tu.

Ntah la semenjak dua menjak ni hati tak tenteram, tak tau la napenya.  Ada benda yang rasa sangkut jer, so nak masak ker nak buat kek ker semua tak der mood.  Minggu lepas aku kusus seminggu, tak masuk opis tapi ngadap jem ke IDFR seminggu rasa pening pale.  Lege minggu ni dah masuk opis.  tapi bosan jugak sebab bos yilek.  Rasa nak bercuti ni, tapi dok umah pun aku malas jugak.  Pendek kata sume malas la.

Disebabkan kemalasan yang teramat sangat, aku nak citer kat korang basuh kain pun aku gi self servis dobi depan umah aku.  Depan umah tu idak la jugak, kene naik kete la, tapi tak sampai pun 2 minit.  Tapi bila basuh baju kat situ aku jadi rajin sikit.  Sebabnya sambil tunggu kain kering aku boleh lipat kain, so, balik umah kain dah belipat, eh tapi idaklah aku basuh kat situ pun, aku basuh siap-siap kat umah, gi keringkan kat situ.  Motif, malas nak menyidai kain.  Kalau basuh kat situ mahai jugak la kalau 14kg pun dah 7 hinggit, kain aku pulak sah-sah la 25kg, tu pun dah saploh hinggit, baik aku keringkan jer baru 8 hinggit, jadi aku kering pakai 2 dryer.  Satu dryer baru 4 hinggit, so 2 dryer 8 hinggit, boleh masuk untuk 2 bakul.  ok tak? bagi aku ok sesangat la, daripada nak sidai nak angkat, ampaian plak tak cukup.  so selesai la masalah kain belonggok.

Nanti aku citer la nape aku skang cam orang sasau.  ada sebabnya, tapi kene sabar dulu, nanti aku citer.  Skang memang tengah tak stabil. Sabar itu separuh daripada iman.  makanya sabar dan terus bersabar la wahai hati.  Ok lah, kisahnya kalau lain kali nak basuh comfeter ke toto ker, sumbat jer lam menatang mesin gedabak ni, buh 7 hinggit, settle.  Daripada gi dobi kene 12 hinggit. K bye..


Friday, October 3, 2014

Selfiee..ko..


Semalam, opis aku ada anjurkan Symposium Psikologi kali ke-2.  Kalau dibandingkan motivator tahun ni dengan tahun lepas, bagi aku tahun lepas lagi best .  Tahun lepas motivator bagi ceramah siap dengan sound efek, siap dengan gaya, ada hubungan dua hala antara audience ngan motivator, tahun ni, lebih kepada mendengar.  tapi tu bab lain, bab yang aku nak cerita ni motivator tahun ni retis ko.  Dah kalau nama pun retis penuh la auditorium, sampai dok kat tangga-tangga lagi.

Aku tak kisah la sume tu, tapi aku gi pun sebab nak begambo jer, dah nama pun retis sapa tak nak dekat kan? patutnya Division aku ada meeting pagi tu, tapi aku ajak juga boss aku sebab yang rasminya KSU, kira lege la skit kan boss ikut.  Lepas habis perasmian boss aku naik chair meeting bahagian, aku boleh la dengar ceramah.  Balik pada cite nak begambar ni, aku rasa sume pun nak kan? tapi malu, tapi bila sorang begambo sume serbu, bole gitew.  Tapi dah kalau buat kat opis, majelis opis mesti la ada protokol kan, bukan ko pegi konsert yang boleh kinja-kinja, so semua staff pun sopan jer, walaupun dalam hati masing-masing bergejolak nak bergambo.  Haaa..lupa nak cakap symposium ni terbuka untuk ahli AKRAB di Kementerian lain jugak, so ramai jugak la dari Kementerian lain yang datang.  AKRAB tu kalau tak silap aku Pembimbing Rakan Sekerja gitew la lebih kurang nya.

Motivator pagi Datuk Yusof Haslam ko, pengarah terkenal yang kaya raya gitew, mesti lah aku nak amik peluang tengok dengan lebih dekat kan, banyak la pengalaman yang dia kongsi, yang kita sendiri pun tak tau disebalik kejayaan dia sekarang ni, banyak jatuh bangunnya.  Kebetulan yang jadi pegawai pengiring dia staff kat opis aku, gigih aku watsapp dia suh bagitau time Datuk balik then cepat-cepat roger aku, aku nak tunggu kat lobby. Aku makan pun tak kenyang ko, takut tak leh begambo, kalau telepas memang rugi giler la aku rasa, mesti bad mood sampai pagi ni bole gitew.  Dah makan pun kelaut, kenyang ke tidak pun tak hirau dah, lepas jer nampak dia bangun nak balik, cepat-cepat aku tunggu kat lobby nak begambo.  Memang gigih la kejo artis, dah macam budak-budak sekolah yang jakun dan kepeghakan gayanya.  Tapi elok jer aku dok kat lobby tu, aku nampak jer Datuk Usop, aku terus cakap Datuk nak begambar, aku angkat jer camera henpon dia paham dah, ooo nak selfie, haaa meh-meh, dia pulak yang pegangkan tangan aku suh amik angel yang ok, yang lain apa lagi bila tengok jer aku buat gitew, sume nak selfie, tapi tak sempat dah dia nak balik kui..kui..kui..haa..tadi malu bebenor korang yer.

Ok tu cerita pagi, yang cerita belah petangnya pulak dengan Datuk Dr. Fazley.  Alaaa..Dr. Fazley yang skang dah jadi motivator tu, yang menang Master Chef. tapi sebelum tu aku nak cakap yang dia memang hensem hookey. Masa time Dr. Fazley pulak lagi best, aku mintak nak selfie masa dia tengah nyanyi.  Kebetulan lepas habis jer dia bagi talk, ada orang mintak dia nyanyi dan dia sangat..sangat..sangat sporting, nyanyikan untuk kitorang.  Masa dia nyanyi tu dia jalan la keleliling Auditorium, aku tengah tungu jer ni, kalau dia naik atas memang aku ajak selfie, masa dia tengah jalan tu sorang pun tak berani nak bangun nak begambo dengan dia, just amik gambo dari jauh jer.  Dia naik jer sambil tengah-tengah dia nyanyi tu, aku tunjuk henpon, dia angguk, terus dia gi kat aku, amik henpon aku, dia yang snap gambo kitorang. Walauwehhh..rasa nak pengsan ko, satu auditorium tengok aku, lepas aku salam dia aku duduk, dia duduk kat tangga, sorang pun tak nak gi snap gambo dia masa kat tangga, ishh..rugi la depe ni, tak nak guna kesempatan yang ada, agaknya diorang bukan jakun cam aku kot, tak heran pun retis-retis ni, so tak yah la nak gigih begambo cam aku.

Lepas habis jer talk dia, aku rasa mesti diorang nak wat trick cam aku tadi tunggu kat lobby, tapi sayangnya Dr. Fazley kene rushing sebab dia ada event lain kat Astro.  yang mana sempat diorang snap je la masa dia tengah jalan nak balik tu, tapi aku puas hati sebab boleh selfie ngeh..ngeh..ngeh..sampai aku letak gambo kat IG, En. AKAR cakap wahhh..sampai belaga kepala begambo ngan retis, aku jawab sila jangan jeles yer sebab bini Abang memang jakun, bole.  Pasrah je la.  Sebab excited tak habis lagi, so aku nak tepek gok gambo aku kat sini.

K bye..

 Datuk Yusof Haslam 
Datuk Dr. Fazley
Yang ni sebab sonok leh beselpie ngan retis, so mood happy.

Friday, September 26, 2014

Pemalas Tahap Langit Ketujuh

Sekarang aku memang pemalas tahap dewa, balik keje terus golek-golek atas katil, kalau aku rajin aku masak, kalau tak memang aku tak turun langsung ke bawah.  Kadang tetiba aku bau jer bau masak oleh En. AKAR.  Aku tak tau nape perangai aku cam dugong kekenyangan yang pemalas tahap langit ketujuh.  Dah sebulan anak aku lambat gi sekolah, yang sah-sah kul 7.45 ke 7.50 pagi baru sampai sekolah,ingat sekolah tu mak pak aku punya agaknya, yang paling aku tak paham, jam bunyik siap gegar lagi dah macam tahap begoyang bantal, sebab aku letak bawah bantal tapi aku bole buat donno jer, macam bantal tu gegar, sesaje dodoi aku tidor balik.  Memang tahap pemalas nak mampus dah ni.  Dah kalau ko bangun kul 6.30 pagi, dengan baju anak, baju laki tak begosok lagi, dah tentu-tentu la ko kalut kan.  Macam tak terurus rumahtangga aku dua tiga menjak ni.  Adoiii..osah gila aku ni.

Pagi ni Abang Long lambat lagi, aku tengok dia kene marah kat cikgu, memang aku perati dari jauh, cikgu belek-belek rambut dia, aku tengok rambut tak der la panjang lagi, may be cikgu tengah nasihatkan dia be a good boy, so aku tak nak la menggangu tugas seorang guru untuk mendidik anak aku menjadi insan berguna, its ok. Tapi aku tengok ada la dua tiga orang lagi yang lambat tak der la plak lama kene tahan.  Tak per lah aku paham rules is rules so cannot arguing no..no..no..is not good.  Yang salah mak pak ni hah, sapa suh bangun lambat, sian anak aku jadi masa keadaan. Tak per, abaikan cikgu nak marah ke apa ke, as long as, anak aku gi sekolah. Tapiiii nanti benda-benda tu maybe akan menggangu fikiran dia, sedikit sebanyak akan terjejas sesi pembelajaran dia, uwaaa...sian Abang Long.

Tak pe Abang Long Insyaa Allah, mummy ngan papa akan cuba bangun awal dan ubah sikap tak elok ni, we do the best to you.  Tabah dan sabar sikit jer lagi yer Abang Long, nanti mummy bawak abang Long ngan adik-adik cuba belajar suasana baru dengan keadaan yang serba berlainan Insyaa Allah.  Mummy sentiasa doakan anak-anak mummy berjaya dan sentiasa berusaha supaya anak-anak mummy mendapat pendidikan yang baik.

Monday, September 22, 2014

Aku yang Bergelar PA Cabuk...


Ni entry saje-saje tak der benda nak cakap, lagi pun hari ni boss cuti so, boleh la melayan persaan sekejap, daripada merayap tak tentu hala kang orang call tak der kat tempat baik aku melayan perasaan. Sambil kemas-kemas bilik tadi and filing apa-apa yang patut so skang time to rest la kejap.  Keje PA cabuk cam aku ni, time boss tak der la baru bole kemas-kemas sikit, buat filing, susun sana susun sini, Kalau time boss ada, nak gi tandas pun tak sempat, kadang nak bekpes pun kene kunyah cepat-cepat. Kadang-kadang tengah sedap  bekpes boss panggil, pas tu terus leka wat keje, dahhh lupa pasal bekpes, kadang sempat makan sesuap dua jer, peh tu yang bek pes tadi wat makan tengah hari, orang selalu cakap elehhh...PA bukan ada keje sangat pun, sekarang semua bos buat sendiri, taip surat sendiri, buat air sendiri, mana ada PA buat dah sekarang.  Tapi elaun dapat banyak, kerap sangat aku dengar sindiran-sindiran sinis cam ni.  Dah naik benanah dah telinga.  Korang ingat senang ke nak jadi seorang PA cabuk ni.  Kalau aku cerita mesti ramai yang akan marah aku.  Sindiran macam ni bukan hanya dari officer-officer bawahan jer, tapi dari kerani-kerani or whatever jawatan yang selalu nampak PA ni sebagai 'kaki ampu boss'.

Lantaklah orang nak cakap apa pun tapi aku memang seronok dengan tugas ni, walaupun PA ni kadangkala layanan di opis melebihi di rumah, but that is part of PA's job.  Bila kita seronok dengan tugas kita, makanya kita akan ikhlas dalam menjalankan tugas.  Sepanjang aku bergelar sebagai seorang PA, dah 3 tempat aku bertugas dah bertukar-tukar macam-macam jenis kerakter bos.  ada bos garang, bos baik, bos alim bos tegas, bos muka ketat, bos yang laju sangat, sampai kadang aku pun tak terkejar ngan cara keje dia, ishh..macam-macam lah.  tapi siyess aku sonok.

Jadi PA ni bila time nak cuti, sangat-sangat susah nak cari orang cover tempat, sebabnya takut ngan boss.  May be bukan takut ngan boss kot tapi sebab orang tu just ganti untuk angkat telefon, terima surat or taip surat so sometimes boss ni nak cari surat diorang nak cepat-cepat, time ni la orang yang ganti kene take time sikit, kalau aku sendiri dah tau kat mana file sume, tapi kadang aku pun kene pikir dulu mana aku humban surat-surat tu, tapi bila kita dah pernah terbaca kita senang la nak cari kan.

Aku ada  jugak dengar, yang satu hari nanti jawatan PA ni hanya attached ngan JUSA jer, tapi tu aku tak berapa pasti, tapi ada gak member-member cakap kat JPA dah buat dah cenggitu, tapi kat opis aku skang blum lagi, sebab opis aku ni ada melibatkan perjawatan kat luar negara, may be lambat skit la kot, ntah-ntah PA pun tak antar dah ke obesea, choiiii..mintak-mintak tak la kan.  Kawan-kawan aku sumer dah pegi ombesea dah, tingai aku jer masih setia di sini, ye lah, rezeki masing-masing kan, kalau belum sampai masanya lagi ada la hikmahnya tu.  Insyaa Allah, kalau ada rezeki kita cari la pengalaman kat luar pulak.  Dengan izin dari-Nya.  Kalau aku nak cerita suka duka aku sepanjang jadi PA ni, banyak sangat, boleh jadi emosi pulak. Tapi tu semua adalah pengalaman.  Pengalaman yang boleh menjadikan pelajaran dan pengajaran untuk aku yang bergelar manusia.  Walau apa pun I luv my job, walaupun sekadar PA cabuk.  Alhamdulillah dengan rezeki yang Allah bagi ini.  Syukur ke hadrat Mu kerana memberi kenikmatan ini untukku dan keluargaku.  Aku mohon padaMu agar dikuatkan hatiku, disihatkan tubuh badanku untuk sama-sama membantu suamiku dalam mencari rezeki yang halal demi membesar dan mendidik amanah yang telah Engkau berikan padaku ini. Aminnnn...







Thursday, September 18, 2014

LPM Tempat Jatuh Lagikan Dikenang

Aku nak cerita pasal soalan bocor UPSR baru-baru ni.  Aku tau cerita ni dah basi pun, suspek pun dah kene tangkap, walaupun belum tentu besalah ke tak.  Tapi aku rasa terkesan sangat sebab Pengarah Lembaga Peperiksaan dan Timbalan Operasi nya di gantung kerja.  Kenapa aku terasa sangat-sangat dengan situasi ni sebab aku pernah berada di Lembaga Peperiksaan Malaysia lebih dari 6 tahun.  Aku pernah jadi PA kepada Timbalan Pengarah Pengurusan, lepas tu aku ke Timbalan Pengarah Operasi then jadi PA Pengarah sekejap sementara PA gred setaraf untuk JUSA B datang, kemudian back to my place di bawah Timbalan Pengarah Operasi balik.  

Aku kenal jugak la Timbalan Pengarah Operasi sekarang sebab masa aku di LP dia hanya sebagai Ketua Unit di salah satu unit di Pengurusan, masa tu aku jaga TPP Pengurusan, maknanya dari Ketua Unit dia naik ke TPP(O) sudah pasti bukan dalam satu tempoh masa yang singkat dia bersama LP, mungkin sudah lebih 15 tahun, semestinya dia dah masak sangat dengan SOP Lembaga Peperiksaan dan KPM.  Aku tau macam mana cara orang-orang di LP bekerja.  Aku rasa sedih sangat, dan aku anggap kalau aku masih lagi berada di LP bermakna yang digantung tugas itu adalah boss aku. Huhuhu...

Kenapalah orang nak buat aniaya tentang exam ni.  UPSR je pun,  orang yang tak pernah berada di Pengurusan Tertinggi LP diorang tak kan paham, dalam situasi ni aku tak tau la samada soalan tu memang betul-betul bocor dari soalan asal atau macam mana, sebab setahu aku, susah nak bocorkan soalan ni, kalau ada pun sesetengah cikgu yang sememangnya bijak dan pandai diorang hanya spot soalan tu, dah kalau kebetulan pulak soalan yang cikgu-cikgu tu spot masuk makanya bonus untuk pelajar-pelajar dia.  Entah lah hanya mampu mengikuti perkembangan semasa melalui surat khabar n TV jer.

Yang buat lagi bengang pulak, tak pikir ker implikasi pada pelajar-pelajar ni.  Kesian tau kat anak kawan aku, dia dapat posting ke Geneva.  Anak dia amik UPSR, so dia dah plan lepas anak dia habis UPSR trus fly ke Geneva.  tengok-tengok jadi macam ni, nak tak nak  memang kene jugak ke Geneva sebab mengikut perancangan pihak pengurusan memang dah kene report duty kat sana.  Aku tak tau la samada anak dia terpaksa balik ke tak untuk amik balik pada 30 Sept ni.  Ada tu pulak dah pegi haji pun.  Habis tu kira cam mana tu. Bukan boleh tunda-tunda.   Tak ke menyusahkan orang semua tu.

Ye lahh..kita pun hanya mampu merancang, segala-galanya Allah yang tentukan.  Jadi kita hanya follow the flow je lah.  Aku harap dalang disebalik kejadian ni, akan mendapat balasan yang setimpal, supaya perkara macam ni tak berulang lagi.

Wednesday, September 17, 2014

SELAMAT HARI MALAYSIA

Semalam public holiday sempena Hari Malaysia, tak der buat apa pun, just gi rumah Mira, dia wat makan-makan.  Tapi more to port luck sebab mama dia buat nasi dagang, aku buat laksa utara, kebetulan Abe Ngah datang dari kampung bawak laksa, and Mira wat soto ngan shushi.  So semalam habiskan masa kat Shah Alam jer.  Tapi malam sebelum tu gi join run4un1ty kat Putrajaya, program anjuran budak-budak DPA, kebetulan ada officer kat Division aku dulu jadi Pengarah program, so aku join la, bawak anak-anak sambil-sambil exercise.

Dah lama sangat kat rumah Mira Abang Long pulak nak mandi kolam ngan Abe Ngah Adam so aku suh tumpang Khidir, husband Mira, kebetulan dia  keje kat Putrajaya, aku pun suruh je lah drop kat Pesint 16, rupanya kolam pulak tutup, nak tak nak aku suruh Abang Long jalan kaki gi Alamanda ngan Abe Ngoh.  Dah besar dah Abg Long dah boleh harap gi situ sini.  Ye lah Abe Ngoh mana tau jalan kat Putrajaya ni, pandai pulak dia bawak Abe Ngoh jalan kaki gi Alamanda.  Aku masih lagi dok anggap Abg Long tu cam budak kecik, memang dia kecik lagi baru 10 tahun, tapi dah boleh harap la gi kedai beli bunga kobis ngan carrot hehehe.  Bukan tak kasi dia bebas sangat keluar ngan kawan-kawan sekitar rumah gi main bola ke apa, tapi keselamatan kene jaga jugak.  Sekarang bukan macam dulu-dulu.  So dalam kul 6 petang aku dah terpaksa balik dari rumah Mira nak emput Abg Long kat Alamanda.  Sib baik dia bawak handphone, tau pulak dia bila aku suruh tunggu kat mana-mana.  tengok dari jauh bawak plastik EON BIG, amboi siap besoping lagi.  Ye lah..dah masuk Alamanda tu pandai pulak dia membelinya, siap beli air solivite ngan twitist kat adik-adik, kemain shopping lagi.  Sib baik bagi duit, kalau tak window je la ngan Abe Ngoh.

Friday, September 5, 2014

RED VELVET HILANG STRESS AKU

Tajuk cam nak kongsi resepi, tapi nak cerita wat kek jer, sian orang yang google nak cari resepi Red Velvet nanti, tak per banyak korang boleh cari resepi kek ni, memang aku suka kek ni, nak buat pun senang, antara rajin ngan malas jer, tapi bila ko buat jadi  mesti rasa, wahhhh..teruja gitew..

Sekarang ni aku tengah stress, so aku kongsi tip cam mana nak lepa kek jadi lawo dah la yer, resepi buat kek korang cari ler, sebab aku rasa kalau tak der teknik nak melepe ni pun tak jadi jugak yer dakkk..

Actually aku kalau stress aku akan buat kek, sebab aku rasa masa aku buat kek tu akan hilang stress or masalah-masalah aku.  Siyes, kadang aku akan buat 2 biji kek dalam masa sehari.  Aku sanggup tak masak sebab nak buat kek.  Dan benda yang aku tak kan buat bila aku stress adalah masak, makan dan minum.  Kalau aku cakap tak nak masak hari ni, so otomotik En. Akar dah paham yang aku tengah stress hari ni.

Ok kembali pada cerita kek ni, actually aku buat kek ni masa majlis perpisahan boss aku baru-baru ni, dia dilantik jadi Duta Besar Malaysia ke Uzbekistan.  So aku suprise kan dia ngan wat kek letak gambo Divission aku kat kek tu.  Pelikkan kalau stress buat kek, tapi skang tengah keje, so nak ilangkan stress sikit aku ngajo cara lepe kek, skang time lunch hour, jangan nak cakap aku tuang keje plak, boss aku tak dak gi kuar makan.

Wat kek memang stress kalau kek ko tak jadi, tapi aku time stress wat kek, kek yang aku buat menjadi sebabnya masa tu aku akan jadi penyabar, sebab tu kene sabar, step by step walaupun aku ni bukan jenis penyabar.  Apa daaa aku merepek.  Red Velvet senang nak buat tapi leceh sebab main dengan calour.  Ko bayangkan kek ni dah la fragile atau dengan kata lain gebus gebas, so, korang kene hati-hati bila nak layer kek tu, sebab nanti akan ada merah-merah nanti lekat kat spatula.
Korang potong la kek korang tu pada 3 ke 4 bahagian tengok pada nak tinggi mana kek korang tu, lepas tu layer-layer la jadi cenggini, caranya ko letak cream cheese tu tetengah lpas tu guna apatula sapu rata, buat la ulang-ulang sampai habis, lepas tu dah habis ko lumur creame chese tu tepi-tepi, eh tapi sebelum tu, korang nampak kan kek tu ada lebih-lebih tepi tu kan, korang rata kan dulu biar creame tu melekat nipis-nipis kat kek.
Lepas layer, korang lumurkan semua cream chese tu sampai jangan nampak pun kaler merah kek tu tadi.  Lebih kurang la ek, lepas tu ko kemaskan lah balik kek tu, masa ni bab yang paling aku suka, sebab masa ni semua benda tak der dalam kepala ko, ko mesti fikir nak kek ko cantik.
Ni pun senget-senget lagi cam tuan dia kan, sooo ko kemaskan la lagi, kalau nak nampak kek korang tu licin, korang panaskan skit spatula tu, supaya nanti creame tu licin, jangan panas sesangat, lain plak rasa cream tu karang.
Soo..lepas tu kek tu akan jadi cam ni, tu pun senget-senget sebab aku dah mengantuk, aku buat kek ni sampai kul 2 pagi kot, lepas dah siap korang deco la, aku memang failed bab mendeco ni, tangan keras, kene gi balajo la teknik mendeco kek.
tadaaa...jadi la gini, senget benget cam tuan dia, sebab mengantuks tahap dewa.  Boleh la nakkk..ilang stress aku, ni aku buat khas untuk majlis boss aku, aku tempah gambo tu last minit, sib baik sempat siap dalam masa 2 hari, nipun aku rasa nak tempah lagi untuk besday En. Akar awal bulan depan, tengah cari gambo yang sesuai nak adobe.
Ni aku buat untuk sekolah anak aku, gambo tu beli jer kat bakery melambaks, so tepek jer kat kek, tapi ingat kalau korang tak pandai tepeks, gambo tu akan kembang n gelembung-gelembung, so tak kasi dia gelembung, korang letak coklat masakan kat belakang gambo tu, tak kira la coklat putih ker itam ker, tapi korang lumur cam gam tu dulu kat belakang gambor tu, baru bila masuk peti ais tak gelembung kembang cam kene air, sayang kot gambo tu mahai jugak la kan, dah kembang tak cantik nanti, itu lah tip ilang stress versi aku, sekian aku nak gi wat ayor kopi, kjap agi nak sambung keje.

Babai..adiossss...

Thursday, August 28, 2014

MH17 Dalam Kenangan

Semua blog bercerita dan menulis tentang MH17.  Kisah MH370 belum berkesudahan ditambah lagi dengan MH17.  Seluruh rakyat bersedih dan seluruh dunia melahirkan rasa simpati.  Aku sebenarnya cuba tak nak tulis kat blog tentang kisah ini, tapi dengan kesedihan yang aku alami, sekurang-kurangnya dengan meluah perasaan kat sini, hati terasa sedikit reda.

Kesedihan yang teramat sangat bermula sekembalinya 20 jenazah ke tanah air pada 22 Ogos yang lalu.  Sampai bengkak dan sembab mata.  Malam aku nangis lagi tengok berita kat TV and FB dengan gambar anak-anak yang meratapi pemergian orang tersayang ditambah lagi dengan anak-anak yang masih tak mengerti apa yang terjadi pada orang yang disayangi.  Makin terasa sebab aku pernah ditugaskan di bilik operasi MH17 di Wisma Putra.  Itu yang menyebabkan aku terasa dekat dengan situasi ini.  Tapi aku bangga sebab dapat sama-sama memberikan sumbangan tenaga dalam proses ini.  Sumbangan aku terlalu kecil, berbanding dengan yang lain-lain. tapi aku syukur kerana diberi peluang memberikan sedikit khidmat.Walaupun penat terpaksa bertugas 12 jam tanpa henti dan ditambah pula di dalam bulan puasa tapi aku puas, sebab aku boleh menjadi sebahagian penyumbang  di saat Malaysia melalui saat yang getir ini.

Didoakan semoga roh semua penumpang dan anak-anak kapal MH17 dicucuri rahmat dan semoga keluarga arwah tabah menghadapi ujian Allah ini.  Sesungguhnya Allah memberikan ujian kerana Dia tau kemampuan hambaNya.

Al-Fatihah..MH17 dalam kenangan.

Wednesday, August 27, 2014

Makan-Makan Opis

Cerita ni dah lama, bulan Februari lagi kot.  Entah ler, aku pun dah lupa, lama bebenor.  Tapi baru ada kerajinan nak meng'hapdate'.  Nak ceritanya sebab makan-makan ni buat kat umah boss aku.  Macam family day opis la, tapi buat kat umah boss, boss aku buat bakar-bakar yang selebihnya tu kitorang bawak sikit sorang makanan, cam pot luck.  Tapi bila dah campur-campur tu banyak gila makanan.

Sebenarnya dah dua kali dah buat kat umah boss ni.  Kali pertama buat, masa tahun 2011.  Masa tu aku baru masuk Wisma, tapi aku jugak yang organize.  Masa tu baru sangat-sangat lagi kat Divission ni.  Baru 3 ke 4 bulan cam tu la, tapi dah kene organize event.  Aku kene pikirkan nak buat permainan jer pun masa tu, yang selebihnya ada PSU aku buat.  Yang kali ni punya 100% tala ke aku, even dari segi makanan pun, aku yang tentukan orang ni bawak apa-bawak apa, sebab tak nak jadi macam yang lepas, sampai tak kehabisan sebab terlalu banyak.

Even ni kira santai-santai jer, nak mengeratkan lagi hubungan pegawai-pegawai di Bahagian aku.  Rumah boss aku lake view, so ada laman besar sangat untuk wat aktiviti sukan kat belakang umah.
Kitorang ber BBQ kat belakang rumah, ala-ala omputih gitu, backyard party la konon, 
tapi time tu panas Ya Rabbi, 

Sementara kaum lelaki dok berbakar-bakar, kita layankan anak-anak main dulu, bukan main seronok lagi main kutip gula-gula, yang excited lebih mak-mak depe nih, siap terjerit-jerit suh kutip, termasuk lah aku, tolong kutip sekali.
Main rebut kerusi
Nampak tak kat belakang tu tasik, kat tepi tu siap ada gazebo lagi, umah boss aku ni dalam taman, so memang best giler, cam dok kat negara omputih gitu, nak feeling-feling leh jalan kat tepi tasik sambil pegang tangan ngan En. Khush sambil tengok anak lari-larian, ermmm..mula lah berangan, aku kan gemor berangan cam lam drama.
 Tarik bola dalam gelung
Ikat kaki (muka Danny tak redho nak main ikat kaki, sebab dia memang tak suka nak main pun, tak macam Abang Long, suka join, tapi Danny cam biasa la dengan dunia nya.)
Ni kitorang makan yee sang, ni first time aku makan yee sang, ada opiser aku yang bawak, katanya kalau masa gaul yee sang tu gaul sambil angkat tinggi-tinggi, lagi tinggi lagi betuah katenya, so aku punya gaul angkat tinggi-tinggi kemain.
Sedapppp..aku suka, rasa masam-masam, manis-manis, aku ni pelik sikit, aku memang suka makan benda-benda cam ni, cam dim sum, shark fin, peh tu yang jenis masak kung pao-kung pao tu, memang aku suka, agaknya darah cina moyang aku mengalir kat aku kot.  Sebab tu aku sanggup belajar mandarin bertahun-tahun.  Masa aku kat KPM dulu boss aku Chinese, memang baik gile ngan aku, 100% dia percaya kat aku, sampai En. Khus cakap bukan senang nak dapatkan kepercayaan orang cina, entah la, aku pun tak tau, tapi aku memang serasi ngan dia, sampaikan masa dia naik pangkat pun nak bawak aku, aku jer tak nak, sebab aku nak mintak tukar, nak cari pengalaman lain.

Lepas makan, time orang dewasa lak nak main, ingat orang tua tak nak main ke?  Orang tua cam aku lagi la mengeletik nak main, dah namanya pun aku yang organize, haruslah aku pun  nak main.
Main plak ngan pasangan memang jahanam la khen, En. Khush kan pemalu, sebab nak layankan aku ni, terpaksa la dia menjoinkan diri.  Bini dia kan biol.  


update: ~~~~~~~~~~~~~~~~~~Gile lama citer ni dok dalam draft, sorry coz im quite bz just now, ditambah pulak PC kat opis ada problem, so sumer gambar-gambar and bideo-bideo dalam tu hilang semua, sooo...tak boleh nak tepek bideo..ini jer la yang sempat ditepek~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 



Wednesday, August 20, 2014

EN. AKAR

Semalam kuar makan ngan En. Khush.  Borak-borak dalam keter tentang nama pena.  En. Khus cakap kalau dia jadi pencipta lagu cam Saari Amri tu, dia nak guna nama pena, lepas tu tak nak expose diri, biar nama saje yang meniti dibibir peminat.  Ewaahhh gitew, kemain lagi beranngan, mengalahkan Mat Jenin.

Nak tulis lagu konon, nak main alat muzik pun tak reti, eh ada yang dia reti main recorder ngan kerincing, ada ke alat muzik nama kerincing? Alaaaaa...yang bentuk bulat, yang bila kita goyang tu dia bunyi kecing...kecing..tu..ntah apa nama aku tak tau.  Kerincing la kot.

Konon En. Khus nak nama pena cam pencipta lagu Manusia Putih tu la, berangan tak hengatttt.  Pastu aku tanya, kalau abang jadi pencipta lagu nak guna nama apa? "abang  nak guna nama AKAR.  mbohhhh dah siap ada nama dah.  Pastu siap cakap lagi, "abang tengok lam blog ayang tu tulis En. Khus, tak nak la tak glemer, tulis la En. AKAR, nama pena, best jugak.  Errkkkk..blog aku plak jadi sasaran nak mengelemerkan nama dia.  Ye la..Ye la..mulai skang semua dalam penulisan ayang, dengan rasminya akan ditukar kepada En. AKAR.  Puas hati??? (sambil cebek muka)

Thursday, August 14, 2014

Terjah Raya

Belum terlambat lagi aku nak ucap Selamat Hari Raya kan? sebab aku baru raya kali kedua hari ni, Alhamdulillah dah selesai puasa enam plus puasa ganti, tahun ni rajin nak habiskan terus puasa sebab tahun ni kurang skit jemputan makan-makan raya kat opis, may be sebab menghormati MH17.  Kementerian aku pun tak de wat majlis raya.  Tapi mesti rumah-rumah lain stil meriah kot dengan openg house..yer dakk? meriah hari minggu masing-masing dengan jemputan openg rumah, walaupun aku tak der pun yang menjemput untuk gi openg rumah. Hari sabtu lepas adalah Dato' TKSU Jabatan aku jemput gi open house dia, plan nak gi, siap pakai baju kurung dah pun, tup-tup, En. Khus cakap FIL aku nak datang umah.  Gila ko kalau aku gi jugak, kat Kajang plak tu, bila masa aku nak masak.  Nak tak nak terpaksa la bukak balik baju, buka exbox tengok apa yang ada.  Buat ala kadar jer, menu mee tom yam.  Lagipun yang wat open house orang beso-beso, kalu aku gi ke tak gi ke, bukan orang perasan pun.

Cerita hari Ahad pulak, ingat nak besenang lenang kat umah.  Rumah pun besepah sesangat, tapi aku rasa umah aku sentiasa besepah pun, tak tau la anak-anak aku ni, diorang cam sakit hati kalau tengok umah kemas, mesti tak sampai 5 minit lepas kemas, akan besepah balik.  Sakit ati agaknya tengok mummy kemas rumah cecantik.  Pagi tu, cam tak pagi dah pun, bangun tido, tengok tipon, geng-geng bebudak grup DSK nak datang umah plak, adoiii aku dah la baru tengok, masa tu dah pukul 11 pagi, kelam kabut kejap, cakap kat En. Khus, nak masak apa ni, tak der pa per dah ni, semalam pun last kopek bahan-bahan wat tom yam. En. Khush cakap, bagitau la kita tak der kat umah, eh-eh suka suki jer, ingat kengkawan aku ni cam kengkawan dia agaknya, kawan aku ni jenis laser punya zasssss..terus cakap "elehhhh tak kasi datang la tu" paham sangat dah diorang ni.  Dah la umah aku jauhhhh sesangat dari pasar, kat Salak Tinggi tu, kalau aku nak beli stok, aku beli kat Pasat Tani setiap hari Isnin ngan Khamis, hari Isnin aku beli stok sampai hari Rabu, pehtu hari Khamis aku beli stok sampai sabtu, begitulah seterusnya, sebab aku tak suka simpan lauk pauk lelama, tak sedap.  Buka exbox lagi sekali tengok ler apa yang ada, semalam pun sayur-sayur dah habis sebab wat tom yam, bukak-bukak tengok ada lagi ayam, timun ngan carrot.  Lepas la untuk 10 orang makan ni.  Belek punya belek lepas la nak wat nasi minyak.  So bernasik minyak la aku hari tu.  Kawan-kawan aku ni memang cenggitu, suka terjah-terjah, hari tu aku sakit, main terjah-terjah jugak, hahhh sekali berkain batik cam orang dalam pantang ko.

Besilat la aku kat dapur berkelentung kelentang, cakap kat Abang Long, Auntie Eta nak datang, sebab Isyraf nak raya ngan Abang Long, cecepat la dia tolong kemas umah, sebab aku siap cakap, malu jer umah sepah, kita gi umah Auntie Ta, umah dia kemas jer.  Bang Long jenis paham, dia panggil adik-adik dia main kat bilik sementara En. Khush nak ngemop lantai.  Kelentung kelentang maka siap ler nasik minyak aku yang tak seberapa ini.
 Abaikan rumah berconteng tu, maklum laa..anak semua nya pandai-pandai, semua nak menunjukkan hasil seni memasing, lantak korang ler, nanti mummy ngan papa kaya, kita cat la cecantik. Ni jer la yang mampu aku buat, sebab main terjah-terjah ni, kalau bagitau awal-awal, mau meja panjang aku sediakan..ngeh..ngeh..ngeh..so skang aku bole la bagi alasan sebab korang nak terjah ajer..
(Eta, my cosmate masa kat POLISAS)

Muka aku yang sememeh tak hengat tu pun abaikan, ni muka dok kat umah, ala-ala bibik gitu, tak kuasa aku nak bersiap, even si Fara cakap gi la bersiap sikit nak tangkap gambo ni, ishhh..tak kuasa aku, habiskan bedak aku jer, dok umah pun nak jangok-jangok..
 Belah kiri tu Kak Ma, tokey spa kalau sesapa nak ber'spa' boleh jumpa dia, nama spa dia, SPA AKMA, muslimah spa gitu, kat Sungai Buloh, aku tak pernah gi lagi, baru planing ngan diorang ni nak gi bila free nanti, yang kat tengah tu tokey kek, hamboi tokey-tokey sajer kengkawan aku neh, ni pun kawan cosmate jugak masa kat poli, sumer pun PA.  Tapi kaki business, aku jer tak pandai ber'business'.  Kalu nak tempah kek boleh gi kat blog Fara KAT SINI dan dia pun ada kedai hookeyyyy, kat Presint 16, kalau orang kat Putrajaya tau la Presint 16 tu, kat swimming pool tu, kat belah atas tak silap aku, amboiii siap promote ko, tak per la tolong kengkawan kan.
Ni, pulak geng suami-suami tengah berborak mesra, umah aku memang cenggini, lapang macam padang bola, sebabnya, kat hall ni, dah macam padang bola anak-anak aku, kalau diorang main bola, kitorang tak boleh cakap apa dah, betiga pun bunyi macam 10 orang.  Sliding door tu sebenarnya dah pecah kat tepi, kene baling dengan bola boling dak Ayish Kibung.  Nasib la kan, lantak korang lah, aku ngan En. Khush tak boleh nak cakap apa dah, anak tengah nak membesar, sabar je lah, sok-sok ada la tu rezeki lain nak baiki sana sini bila diorang dah besar.  Borak punya borak, tak sedar dah maghrib, lepas maghrib baru diorang beransur.  Sonok kawan-kawan datang kat umah, walaupun prepare skit-skit jer, nanti korang datang la lagi yer.  Sekian ler cerita aku di hari minggu.




Monday, August 4, 2014

Raya 2014

Dah seminggu kita menyambut Syawal, Alhamdulillah dah selamat sampai Salak Tinggi dari Kelate malam tadi, 12 jam perjalanan kira kategori awal aku sampai KL tahun ni, berbanding tahun-tahun sebelum ni.  Tahun ni aku beraya kat Semban dulu. 3 hari kat Seremban, raya kedua  baru balik Kelate.  Dulu masa ada arwah MIL selalunya kitorang akan balik Kuala Pilah dulu on 1st raya, kg MIL aku, tapi sejak 3 tahun ni, just balik kg FIL aku jer, kat Kampung Jimah PD.  Sebab tu dulu raya ketiga baru aku balik kampung aku, tapi sejak 3 tahun ni, raya kedua aku dah balik Kelate, lepas beraya kat kampung FIL.  Sekarang sumernya berubah, Raya kitorang pun biasa-biasa jer, dah tak der takbir rumah ke rumah, tak tau la naper, may be FIL aku penat kot, sebab nak kene round satu taman, ye la dah berumur kan.

Pagi raya cam biasa, aku kejutkan anak-anak awal pagi, lepas solat Subuh, aku mandi besiap then baru siapkan anak-anak.  dah 10 tahun aku tak gi solat hari raya, lepas ada anak, anak-anak memang dah besar, cuma tinggal Ayish Kibung jer, tapi yer lah, budak kecit tu pun kene pantau, kalau tak ikut kaki dia jer, nak tak nak, En. Khush cakap dok umah besolek jer la, balik semayang raya baru salam-salaman.  Lepas makan, tunggu En. Khush ngan FIL balik semayang raya.

(Sesi salam-salaman anak beranak)
Ishhh..montot sape dari belakang ni, nampak gemuk benor ropenya..hishhhh..dah poser pun berat badan tak trun-trun jgak cam mana nih...
Ni Sessi pertama begambo family sebelum pegi bejalan raya ke PD.  Selalunya lepas salam-salam, En. Khush akan bawak anak-anak dia gi kubur arwah MIL, tapi, sehari sebelum raya tu dia dah ziarah so, kitorang terus betolak ke PD, masa lalu kat kawasan makam tu, Abang Long tanya kat En. Khush, "papa kita tak singgah tengok uwan ke? dah lama Abang Long tak jumpa uwan" petang tu jugak En. Khush bawak anak-anak dia gi ziarah pusara MIL.
Bila tengok gambar ni, ada peristiwa yang memang lawak tahap giler babi, muke diorang pun bukan main gelak lagi..hishhh sakit ati aku.  Ni kat umah biras aku kat Nilai, masa nak balik dari rumah dia kekononnya aku nk begambo family lagi sekali, punya la tegedik-gedik, aku pakai kasut tepeleot tesepak bucu kusi tu, jatuh tegolek trus, En. Khush cakap yang gelojoh sangat tu naper, hadoiii malu beb..dah la umah dia ada CCTV, sah-sah la aku akan jadi bahan lawak nanti,  CCTV beputar plak tu, bukan CCTV statik, malu..malu..jangan diorang buat viral video kegelojohan aku tu sudah la huhuhu..FIL aku kemain gelak sakan kat aku, ni bukan petama kali aku tegolek, dah banyak kali aku tegolek dari zaman cintan cintun ngan En. Khush lagi, dia memang tahu aku gelojoh, kalut tak memasal.  Satu hari aku beraya kat PD, petang baru balik Semban, sebab siap-siap nak balik Kelantan.
(adik-adik ipar a.k.a adik-adik En. Khush)

Lepas balik dari PD, Abang Long yang paling sonok sekali, actually dia memang suka beraya kat Semban, semenjak-menjak dah besar ni, nak tau naper? sebab ni la..jadi ketua tolong kira duit raya adik-adik sekali, bab tu tak per lagi, siap bagitau atuk, alahh..mummy tu pinjam duit Abang Long, erkkk..pinjam saploh hinggit pun kecoh, dah umur 10 tahun ni, duit raya tu pun aku tak pegang, nak tumpang sikit pun tak boleh, haihhh anak-anak, sampai si kecit tu pun ngikut nak letak duit dalam tabung, bagi singgit-singgit pun jadi la asalkan nampak bekeping-keping, sabo jer lah haku..
Raya keempat mak aku kat kampung wat open house, makan kambing, tiap tahun makan kambing, tapi idok ler, kambing golek, kambing gulai kawah, memang family aku kat kampung suka kambing gulai kawah, gambar tak der la plak sebab aku dikerah kene cabut bulu itik.  Bila masa aku nak begambo, satu badan bau itik, aku ingat tak nak mandi lepas cabut bulu itik tu, tapi satu badan ko bau itik, siap kene beshampoo bagai..tapi sedap gulai itik weiii..bukan itik liar, itik mak aku bela...  10 ekor itik mak aku kene sembelih..
Kasut yang aku pakai tu la buat aku tegolek, tak der la tinggi sangat pun, tapi ntah cam mana leh tegolek, hadoiii..malu mak..ni sumer tengah nak ngerjakan cabut bulu itik, aku nak gi reunion sekolah, bab tu nanti aku cerita lain, walaupun termasuk dalam percutian Hari Raya aku, sebab nanti panjang sangat pulak.
Yang lagi aku seprise sebab Cik Izzati sudi datang masa open house kat kampung, tak sangka dia datang, Cik Izzati ni, PTD kat Divission aku dulu, skang dia tengah kusus DPA kat Kemaman, mak dia orang Kelantan, kebetulan dia raya kat kampung, aku ajak la sekali, ni je la satu-satunya kawan aku yang datang, yang lain ermmmm..nan hado walaupun kemain lagi aku jemput, tak per la, may be diorang ada keje, maklum la musim raya, kakak aku siap perli..uihhh ramai nya kawan mu mari dikkk...sokmo gitu..esok tu aku ikut kakak aku gi beraya umah sepupu aku, lepas tu singgah kutip rambutan kat kebun, tahun ni tak banyak baju raya, aku ulang baju yang sama jer ler..
Ni semua anak-anak buah aku, ramai kan pompuan? family aku jer yang sumernya laki, tapi sebab anak-anak aku yang paling kecik, diorang ni ler yang jaga anak-anak aku, senang ati balik kampung, anak-anak tak kisah aku langsung, sibuk main ngan sepupu-sepupu dia.
Sayu pulak tengok gambar ni, tahun depan boleh ke sambut raya cam ni lagi, eh..lain macam pulak ayat aku tu, bukan apa, gamba ni cam dalam iklan tv pulak, haaa..satu lagi gamba cam dalam iklan, gambo yang paling-paling-paling aku suka, sah la tahun depan gambo tu akan jadi kad ucapan hari raya aku.
Cam iklan gedung pakaian pulak, tak der ke sapa-sapa nak amik kami jadi model iklan baju raya, ni idea En. Khus, lepas penat begambo family, sampai tegolek-golek nak cari shoot yang menarik, last-last En. Khus cakap bosan la tengok camera, apa kata masing-masing tengok tempat lain, pulak tu pandai pulak anak-anak aku ni, buat gaya sendiri, nak-nak yang tengah tu, kemain lagi, tahun depan gambo ni akan jadi kad ucapan hari raya, ngeh..ngeh..ngeh..

Sekian ler, ceritera raya aku untuk tahun 2014, semoga kami akan berjumpa syawal tahun depan Insyaa Allah...